“Kon ik hier maar altijd blijven.” Menig vakantieganger zal dat weleens verzucht hebben tijdens zijn verblijf in Griekenland. Maar de meesten pakken aan het einde van de vakantie toch gewoon de koffers en gaan weer naar huis.
Toch zijn er ook mensen wél blijven. Een van hen is Otto uit Oostenrijk. In 2013 boekte hij vanwege een burnout een vakantie naar Griekenland. Door de rust, eenvoud en schoonheid die hij ervoer, besloot hij in Griekenland te blijven, te werken, een gezin te stichten en uiteindelijk zijn leven voor altijd te veranderen.
Zijn verhaal is gebruikt in de nieuwe campagne van het Griekse Nationale Organisatie voor Toerisme (GNTO), die inspeelt op de emoties die worden veroorzaakt door een bezoek aan Griekenland. “Denk goed na voor je besluit naar Griekenland te komen…”, waarschuwt Otto in de video. “…als je eenmaal in Griekenland bent, wil je voor altijd blijven.”
Overweeg je te emigreren naar Griekenland? Bestel de ‘Gids Voor Potentiële Emigranten’ via Bol.com
- Ik Vertrek: Peter en Jolanda gaan naar Kilana (Uitzending 16 april 2022)
Parakalo 
Toll von der Otto, maar de realiteit is toch anders. Ja d’r is een hoop verbeterd, maar de bureaucratie is ondanks dat, niet voldoende afgebouwd.
Ik wil ook niet meer weg uit Griekenland. Ik moet nog naar Nederland om te werken, maar mijn hart is steeds meer in Greece.
Tsja, elk volgt zijn gevoel. Ik woon nu +/- 15 jaar aan de zuidkant van Kreta en ga definitief terug naar België (ondanks het slechtere weer). Ik heb hier fijne periodes doorgebracht en aangename, vriendelijke mensen leren kennen.
Maar ik heb het gehad met o.a.:
– de bijna dagelijkse stroompannes : de stroom valt hier te pas en te onpas weg. Soms maar een paar minuten maar meestal minstens een half uur. En dat duurt sleept al jaren aan. Nefast voor je elektrische apparaten, je bent midden in een financiële transactie of aan het updaten, koken/bakken mag je ook al vergeten en ’s avonds in het stikdonker zonder radio of tv is ook niet zo gezellig, etc. Praat je erover met de lokale bevolking halen ze hun schouders op, niemand protesteert. En blijkbaar is er geen geld voor broodnodige aanpassingen.
– het vele zwerfvuil : het lijkt hier soms op een openbaar stort. Afval wordt zowat overal gedumpt en van een selectief afvalbeheer hebben ze hier nog niet gehoord. Bovendien gooien ze hun troep liefst naast de container.
– het gebrek aan planning (urbanisatie) en het gesjoemel met bouwplannen. De lokale ex-burgemeester, tevens een bouwondernemer zonder scholing noch diploma, verkoopt hier sinds jaren lappen grond waarvoor hij altijd een bouwvergunning kan ritselen. Op een terrein in de buurt, waarop zeker niet mocht gebouwd worden, staan inmiddels 6 villa’s. Verkocht aan buitenlanders. Kwestie van wat fakelaki in de juiste handen te stoppen.
– het “gepruts en gefoefel” : de nieuwe “autostrade” van Heraklion naar Moires – rijkelijk gesponsord met Europese subsidies – ligt er nog maar recentelijk en is sedert het voorjaar voor onbepaalde tijd dicht. Op diverse plaatsen gapende scheuren over de ganse breedte van het wegdek en wegverzakkingen waar een auto in verdwijnt. Voorzien herstel : ????. Wiens fout weet blijkbaar niemand : foutieve berekeningen van de ingenieurs, gefoefel van de aannemers, materialen gebruikt van bedenkelijke kwaliteit, etc, etc ??
– liegen en bedriegen : ik werd ten voor de rechtbank beschuldigd grond van mijn buur te hebben gestolen. 3 “getuigen” hadden voor de notaris onder ede (!!!) verklaard dat ze gezien hadden dat ik de omheining verplaatst had. Vergaten ze wel te vermelden dat de omheining in beton verankerd is toen het huis werd gebouwd door de vorige eigenaar. In eerste instantie won ik de zaak voor de rechtbank. De buur ging echter vrolijk in beroep om me te pesten (zijn verklaring bij zijn advocaat) : het huis staat te koop en een geschil zal de verkoop sterk bemoeilijken (wat effectief ook zo is).
– het klimaat : duidelijke temperatuurstijgingen. O.a.in de zomer crepeer je hier van de hitte, echt niet te harden. Gebrek aan neerslag. De vele, terugkerende periodes met vies “sahara dust” .
’t Zal misschien aan mijn leeftijd liggen dat ik meer rust, gemak en comfort in mijn leven wil, maar hier hou ik het voor bekeken. Net zoals een 8-tal buren die de laatste 2 jaar hun eigendom verkochten en naar hun heimat zijn teruggekeerd.
[…] “…als je eenmaal in Griekenland bent, wil je voor altijd blijven” […]